Tego, które rzeczowniki są policzalne, a które niepoliczalne, możemy zazwyczaj się domyślić. Do rzeczowników niepoliczalnych zaliczamy rzeczowniki, które:

• stanowią jakąś całość, którą ciężko policzyć samą w sobie, a do jej odmierzania musimy użyć łyżeczki, szklanki, torebki itp. Zaliczamy do nich płyny, np. water, beer, jedzenie, np. flour, bread, butter, i materiały, np. sand.
• oznaczają coś abstrakcyjnego, np. information, courage.

W przypadku rzeczowników niepoliczalnych należy pamiętać o kilku zasadach:

• nie stawiamy przed nimi przedimka nieokreślonego a/an,
• zamiast many, few, fewer, których używamy do oznaczenia ilości liczebników policzalnych, z rzeczownikami niepoliczalnymi używamy wyrażeń much (bardzo), little (trochę) i less (mniej),
• używamy z nimi również wyrażeń little oraz a little of, których nie można użyć z rzeczownikami policzalnymi.

Do wyrażenia ilości rzeczowników niepoliczalnych używamy charakterystycznych określeń. Np.:

W języku polskim możemy powiedzieć Zjadłem dwie czekolady (choć tak naprawdę mamy na myśli dwie tabliczki czekolady). W języku angielskim musimy zawsze powiedzieć I ate two bars of chocolate.

Problem mogą nam również sprawiać rzeczowniki abstrakcyjne, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się policzalne, np.

• Have you got homework?

Chociaż teoretycznie pracę domową możemy podzielić na zadania domowe z poszczególnych przedmiotów, to rzeczownik homework określa całość – wszystkie zadania, które nauczyciele zadali nam do domu. Oznacza to, że przed słowem homework nie można użyć przedimka nieokreślonego a.