Present Simple vs. Present Continuous

Różnica w użyciu czasów Present Simple i Present Continuous tkwi w przebiegu czynności lub zdarzenia. Czasu Present Continuous używamy, gdy mówimy o czynnościach, które dzieją się w momencie mówienia o nich. Mogą to być również czynności o dłuższym horyzoncie czasowym, które są aktualne w momencie mówienia o nich, ale jednocześnie mają charakter tymczasowy. Np.:

• Her mother is living with them at the moment.
• All the people are standing in my view.

Z kolei czas Present Simple odnosi się do czynności o charakterze rutynowym, powtarzającym się lub stałym oraz do stanów i faktów:

• He lives next door to us.
• We eat breakfast every day.

Poniższe przykłady są bardziej skomplikowane i dobrze ilustrują różnicę w użyciu czasów Present Simple i Present Continuous:

• My parents are always arguing.
• I am constantly spilling things.

Mogłoby się wydawać, że mamy do czynienia ze zdarzeniami, które się powtarzają, w związku z czym powinniśmy użyć czasu Present Simple. W rzeczywistości są to zdarzenia typowe, i/lub irytujące. Wskazówką jest występowanie przysłówka always (lub jego synonimów).

Istnieją również przypadki, w których musimy zastanowić się, czy chodzi o czynność, czy o stan:

• What do you do? I am a writer.
• What are you doing? I am writing a book.

W pierwszym przypadku używamy czasu Present Simple, ponieważ jest to stan. Pytamy, kim jest dana osoba. Z kolei w drugim przypadku pytamy o konkretną czynność, zatem używamy czasu Present Continuous.

Innym, często spotykanym błędem jest tworzenie form ciągłych (-ing) dla czasowników statycznych (stanu):

• This cake tastes wonderful.
• Right now she wants to help me.

Mimo iż mówimy o czymś, co dzieje się w danym momencie, to nie możemy utworzyć czasu Present Continuous, ponieważ czasowniki statyczne nie przyjmują formy ciągłej (ich dokładniejszy opis znajdziesz tu).