Must, have to, can

Must, have to i can to czasowniki modalne.

Zdania twierdzące

Can ma szerokie zastosowanie. Najczęściej oznacza umieć, potrafić lub zrobić z własnej woli. Np.:

• I can speak German. – Umiem mówić po angielsku.
• I can do this. – Ja mogę to zrobić.

Ponadto używamy go w sytuacji, kiedy pozwalamy komuś na coś. Np.:

• Mary can sleep here. – Mary może to przenocować.
• You can borrow my phone. – Możesz pożyczyć mój telefon.

Możemy również spotkać się z formą could, której używamy w czasie przeszłym lub jako grzecznościowej odmiany can.

Must i have to oznaczają musieć. Różnica pomiędzy nimi jest subtelna i polega na stopniu przymusu czy konieczności zrobienia czegoś. Zatem ich odróżnienie może sprawić nam pewne trudności.

Have to oznacza odgórny obowiązek, nakaz z zewnątrz:

• The criminal has to go to prison. – Przestępca musi iść do więzienia.
• Mum said I have to wash the dishes. – Mama powiedziała, że muszę umyć naczynia.

Natomiast must używamy wtedy, gdy musimy coś zrobić, ponieważ sami czujemy taką potrzebę, albo gdy my każemy coś zrobić komuś innemu:

• There is no bread. I must go to the store. – Nie ma chleba. Muszę iść do sklepu.
• You must come to work on time. – Musisz chodzić do pracy punktualnie.

Zdania przeczące

W zdaniach przeczących znaczenie niektórych czasowników modalnych nieco się zmienia.

Can't lub cannot oznacza brak pozwolenia:

• We can't leave the school early. – Nie możemy wyjść ze szkoły wcześniej.
• I can't give discounts. – Nie mogą dawać rabatów.

Mustn't oznacza formalny zakaz, na tablicach i wyświetlaczach często spotkać możemy formę must not:

• Visitors must not feed the ducks. – Odwiedzającym nie wolno karmić kaczek.
• You mustn't stay up late! – Nie wolno ci siedzieć do późna!

Don't have to (doesn't have to) używamy wtedy, kiedy mówimy, że nie musimy czegoś robić:

• I don't have to go to school today. – Dziś nie muszę iść do szkoły.
• Tom doesn't have to walk, he has a car. – Tom nie musi iść na piechotę, ma samochód.