Czasownik mieć (to have) może pełnić funkcję czasownika głównego lub posiłkowego (operatora).

W funkcji czasownika głównego ma takie samo znaczenie jak czasownik mieć w języku polskim. Pytanie i przeczenie tworzymy wówczas za pomocą operatora do:

• Do they have a cat?
• They do not have a cat.

W funkcji czasownika posiłkowego czasownika have używamy m.in. do tworzenia innych czasów (present perfect, past perfect), a także w wyrażeniu have got. Jest ono typowe dla brytyjskiej odmiany języka angielskiego i również oznacza mieć, posiadać. Największa różnica polega na tym, że w pytaniach i przeczeniach słowo have z wyrażenia have got pełni funkcję czasownika posiłkowego:

• We have got a problem.
• Have we got a problem?
• We haven't got a problem.

Ponadto możemy spotkać się ze skróconymi formami 've got ('s got), która występuje od razu po zaimku. Czyli:

• We've got a problem.
• She's got a red bike.