
Infinitive clauses

Zastosowanie
Infinitive clause to rodzaj zdania podrzędnego, który zawiera czasownik w bezokoliczniku. W zdaniu najczęściej pełni funkcję dopełnienia:
- I asked him to close the door.
- It is not allowed to smoke in here.
Możemy też spotkać się z bezokolicznikiem na początku zdania – najczęściej są to jednak formy oficjalne lub archaiczne (przestarzałe). W takich sytuacjach bezokolicznik pełni funkcję podmiotu:
- To sleep well is to be healthy.
- To leave without paying is prohibited.
Budowa
Jak wynika z samej nazwy, w infinitive clause czasownik zawsze występuje w bezokoliczniku. W zdaniach, w których pełni funkcję dopełnienia, pozostaje zawsze w niezmienionej formie, niezależnie od użytego czasu. Wszystkie funkcje gramatyczne przejmuje na siebie podmiot. Zatem pytanie albo przeczenie będą wyglądały następująco:
- Do I want him to leave?
- I do not want him to leave.
Bare infinitive
Wszystkie wymienione powyżej przykłady zawierały tzw. to-infinitive. Istnieją jednak sytuacje, w których użyjemy bare infinitive, czyli bezokolicznika bez to.
czasowniki modalne |
You should go. |
czasowniki zmysłów |
I hear her talk. |
make i let |
She lets me sleep here. |
Zamknij